Bontindustrie
Coyote’s worden niet gefokt. Het bont is altijd afkomstig van wilde coyotes die gevangen worden met behulp van wildklemmen. Zodra een dier in de klem trapt, kan hij niet meer ontkomen. Totaal in paniek door de pijn en angst probeert hij dat meestal toch. Als het lukt los te komen, verliest de coyote soms een poot en slaat zwaar verminkt op de vlucht. Het kan wel drie dagen duren totdat de jager terugkeert om de wildklem te controleren. Als er een coyote in zit slaat, schopt of schiet de jager hem dood om de vacht zo min mogelijk te beschadigen. Een dier kan hier dus dagenlang in vastzitten met zijn poot, kaak of nek. Daarnaast kunnen er ook andere dieren per ongeluk in een wildklem stappen. Per Coyote vallen er dus nog eens één tot vier onbedoelde slachtoffers.
Regelgeving
Canada, de Verenigde Staten en Rusland zijn de belangrijkste landen die op grote schaal op pelsdieren jagen met wildklemmen. Jaarlijks worden in deze landen vijf miljoen dieren slachtoffer van de wildklem. Driekwart van dit bont wordt in Europa verkocht. De Europese Commissie en de Europese lidstaten zijn enorm door deze landen onder druk gezet. De wildklem is sinds januari 1995 in de hele Europese Unie verboden, maar het importverbod op klembont is getorpedeerd. Bont dat met wildklemmen is verkregen kan tot op de dag van vandaag gewoon in Europa en dus ook in Nederland worden verkocht.
In het wild
Het uiterlijk van de coyote lijkt op een Duitse Herder, al zijn er ook veel verschillen met deze hond. Zo zijn ze vaak slanker dan een Duitse Herder en hebben ze brede, puntige oren, gele ogen, kleine poten en een rechte, wilde staart. Er is een verschil tussen de coyotes in het oosten van Amerika en zij die in het westen voorkomen: de coyotes in het oosten zijn over het algemeen groter dan de coyotes in het westen, mogelijk door voortplanting met de Canadese grijze wolf. Coyotes kunnen maximaal tien jaar oud worden.
Leefgebied
Het leefgebied van de coyote strekt zich uit van Noord-Amerika tot en met Midden-Amerika. Waar de coyote vroeger enkel op prairies en in woestijngebieden in het zuidwesten van Amerika voorkwam, zwerven ze nu ook door de bossen en bergen van het gehele Amerikaanse continent en komen ze ook voor in stedelijk gebied.
Leefwijze
Vooral in de schemering is de coyote actief. Ze kunnen alleen, met zijn tweeën of in een groep leven. De coyote is een omnivoor en eet wat hij kan vinden. Bij het jagen kunnen ze over een korte afstand een snelheid van wel 64 kilometer per uur bereiken. Hij voedt zich vooral met knaagdieren en is daardoor eigenlijk nuttig voor de boeren. Ook scharrelt hij af en toe door het afval om eten te vinden. Bergleeuwen, grijze en rode wolven, poema’s en beren zijn vijanden van de coyote.
Paren en baren
De coyote is een monogaam dier. Het paarseizoen ligt tussen eind december en begin januari. De mannelijke coyotes verleiden in die periode de vrouwtjes in hun territorium. De jonge coyotes worden na een draagtijd van ongeveer 60 dagen in het voorjaar geboren. Vrouwtjes kunnen per bevalling tussen de 1 en 12 welpen krijgen. De jongen en het vrouwtje worden de eerste tijd door het mannetje van voedsel voorzien. Als de jongen ongeveer een half jaar oud zijn zoeken ze een eigen territorium.
