Bontindustrie
Leefomstandigheden
Nertsen in fokkerijen worden hun hele leven in gevangenschap gehouden in draadstalen kooien van 85 cm lang, 30 cm breed en 45 cm groot, deze afmetingen zijn gebaseerd op de lengte van een mensenarm in plaats van de natuurlijke behoefte van de nerts. Er is een nestbox en soms minimale kooiverrijking zoals een pvc-buis. Een leefomgeving die ver afwijkt van hun natuurlijke habitat. Door de kleine kooien ervaren nertsen verveling en stress. Als gevolg hiervan vertonen ze stereotiepe gedragingen en automutilatie. Het voedsel bestaat uit een pap van slachtafval dat bovenop de kooien wordt gespoten. Ze worden van water voorzien middels een waterslang met een drinknippel.
Volgens de aanbevelingen van de Raad van Europa bedraagt de minimale benodigde ruimte voor een volwassen nerts 2550 cm2, voor een volwassen nerts met jongen is dit ook 2550 cm2, tot twee gespeende jongen is de benodigde ruimte 2550 cm2 met 850 cm2 extra per dier bovenop de twee jongen.
Levenscyclus
Binnen de bontindustrie leven nertsen volgens een strikte, jaarlijks terugkerende, cyclus. De mannetjes worden in maart bij vrouwtjesnertsen geplaatst om in mei pups te baren. Vervolgens worden de pups in oktober geselecteerd op kwaliteit. Dit betekent dat de rustigste pups met de mooiste vacht worden geselecteerd om het jaar erop als fokdier ingezet te worden. In november worden de overige nertsen vergast met behulp van koolmonoxide. Nertsen leven in totaal zeven maanden.
Vergassing is als methode om nertsen te doden toegestaan bij gebruik van een hoge dosis koolstofdioxide (meer dan 30%) of pure koolmonoxide. Bij een juiste concentratie van het gas ervaren de dieren een branderig gevoel, irritatie in de neus en ogen en een gevoel van verstikking dat langere tijd aanhoudt. Gedurende een tiental minuten worden de nertsen blootgesteld aan het gas in de kist. De doodstrijd van de dieren is zwaar. Het ademhalingsstelsel van nertsen is van nature uitgerust om onder water te zwemmen zonder hinder te ondervinden van zuurstoftekort. Nertsen kunnen geruime tijd hun adem inhouden, daardoor duurt het lang voordat ze in een gaskist buiten bewustzijn raken. De houten binnenwanden van gebruikte gaskisten zijn overdekt met krassen van nertsennagels. Dit bewijst dat dieren tot hun laatste snik wanhopig en in paniek gevochten hebben om te ontsnappen aan een wrede dood.
Cijfers
In Nederland zijn meer dan 100 jaar nertsen gehouden. Sinds 2021 is het verboden om nertsen te fokken. Nederland was lange tijd de op twee na grootste producent ter wereld, na Denemarken en China. Het grootste deel van de nertsenvachten was voor de export bestemd. De meeste fokkerijen waren in Brabant en Limburg gevestigd. Op het dieptepunt waren er 160 bedrijven actief en werden jaarlijks zes miljoen nertsen gefokt en gedood.
Regelgeving
Na een jarenlange strijd en de ethische en maatschappelijke weerstand tegen de bontproductie, is op 15 januari 2013 de Wet verbod pelsdierhouderij ingegaan. Sindsdien mogen bestaande nertsenhouders hun bedrijf niet meer uitbreiden en mogen er geen nieuwe bedrijven meer worden gestart. De Hoge Raad heeft op 16 december 2016 besloten dat deze wet rechtsgeldig is.
Op 23 juni 2020 is in de Tweede Kamer de motie van de Partij voor De Dieren en de Partij van de Arbeid aangenomen die het beroepsmatig fokken van dieren die gevoelig zijn voor het coronavirus verbiedt. Dit zou betekenen dat alle nertsenfokkerijen in Nederland moeten sluiten. Echter de motie is lange tijd niet uitgevoerd. Eind augustus 2020 werd uiteindelijk toch besloten alle fokkerijen verplicht te laten sluiten per 2021. Dit is prachtig nieuws voor de miljoenen dieren die nu niet onnodig door de bontindustrie zullen lijden.
Bont voor Dieren heeft alles op alles gezet om te laten zien dat de nertsen in Nederland een afschuwelijk leven lijden. We hebben intensief campagne gevoerd met dit prachtige resultaat.
In het wild
De nerts is familie van de otter en de hermelijn. Samen vormen deze dieren de groep van de marterachtigen. Een volwassen mannetjesnerts is zo’n 40 centimeter lang. Zijn staart voegt daar nog eens 20 centimeter aan toe. Hij weegt iets meer dan een kilo. Vrouwtjesnertsen zijn wat kleiner, zij meten van kop tot staart zo’n 50 centimeter en wegen ongeveer 600 gram. Nertsen worden in de natuur zo’n drie tot vijf jaar oud.
Nerts soorten
Er zijn twee soorten nertsen: de Amerikaanse (Mustela vison) en de Europese (Mustela lutreola). De Amerikaanse nerts komt voor in bijna heel Noord-Amerika, van de poolcirkel tot Mexico. Zijn Europese soortgenoot is veel kleiner en veel zeldzamer en alleen nog te bewonderen in sommige delen van Frankrijk, Oost-Europa en Rusland. Deze wilde dieren hebben een licht- tot donkerbruine vacht, met een witte vlek op de onderlip en keel. Door de jacht en de ontginning van natuurgebieden is de nerts in de rest van Europa uitgestorven. De Amerikaanse nerts wordt in gevangenschap gefokt voor zijn vacht.
Leefwijze
Nertsen zijn solitair levende roofdieren: ze hebben liever geen soortgenoten in hun buurt. Ze jagen op het land en in het water, meestal in de schemering en ‘s nachts. De nerts eet vooral knaagdieren, zoals (muskus)ratten, woelratten en muizen. Ook vissen, mollen, insecten zoals regenwormen, rivierkreeften en kikkers staan op zijn menu en soms een konijn.
Leefgebied
Nertsen zijn uitstekende zwemmers en kunnen goed duiken. De dieren leven aan de oevers van beken en meren. In de dichte plantengroei langs het water vinden ze schuilplaatsen in holten onder stenen, boomwortels en stukken aangespoeld hout. Deze plekken zijn ook ideaal om een nest te bouwen.
Nertsen hebben een eigen territorium. Ze blijven meestal vrij dicht bij het water, maar als er veel konijnen zijn, jagen ze tot ongeveer een halve kilometer landinwaarts. Ze verdedigen hun gebied tegen binnendringende soortgenoten, controleren de grenzen regelmatig en markeren ze met een geurvlag. Mannetjes hebben grotere territoria dan vrouwtjes. Territoria van mannetjes en vrouwtjes overlappen elkaar wel hier en daar. Hoe groot een territorium is hangt af van de hoeveelheid voedsel die er te vinden is. Zo’n leefgebied is, afhankelijk van het voedselaanbod, één tot wel vijf vierkante kilometer groot.
Paren en baren
In de paartijd, vroeg in het voorjaar, trekken mannetjes door de territoria van verschillende vrouwtjes. Ze paren met meerdere vrouwtjes en blijven dan vaak een tijdje bij de laatste partner. Zes tot zeven weken na de bevruchting worden er vijf of zes nertsen geboren. Na zeven weken in het nest gaan de jongen de omgeving verkennen. Jonge nertsen zijn erg speels. Ze glijden langs de rivieroever naar beneden en zijn voortdurend luidruchtig aan het stoeien. Totdat ze twaalf weken oud zijn gaan ze met hun moeder mee op jacht. Dan breken er steeds meer gevechten uit tussen de nertsen, die dan al bijna volwassen zijn. De jonge dieren gaan nu op zoek naar een eigen territorium.
