Een kleine overwinning voor dierenbescherming in Canada: het voorstel om 1200 grijze zeehonden te doden in een natuurreservaat (Brion eiland, Canada) onder het mom van ‘wetenschappelijk onderzoek’ is deze week verworpen.
Vorig jaar berichtten wij al over het bizarre feit dat zeehondenjagers volmondig hadden toegegeven dat zij sinds drie jaar op grijze zeehonden jagen in een natuurreservaat. Dit gebied is sinds 1984 beschermd en na verloop van jaren een soort crèche geworden voor pasgeboren en zogende zeehondenpups. De jagers daarentegen zagen het als een gemakkelijk jachtgebied en stelden voor om er een commerciële jacht te openen.
Jagen in de dierentuin
Het jagen op zeehondenpups in een natuurreservaat is vergelijkbaar met het doodknuppelen van dieren in een dierentuin. Geen staaltje van gezond verstand gezien de achterliggende gedachte (het beschermen van flora en fauna), en het heeft effectief ook niets te maken met een ‘jacht’. Het openen van een commerciële jacht in een dergelijk gebied is onacceptabel, maar er zijn wel meer ondenkbare pogingen gedaan om de zinloze commerciële jacht weer leven in te blazen. Bont voor Dieren is dan ook altijd gespitst op dit soort berichtgeving. Vorig jaar hebben we direct brieven gestuurd naar de Canadese overheid om protest aan te tekenen en duidelijk te maken dat de rest van de wereld dit op de voeten volgt.
Deze week werd het voorstel onder het mom van wetenschappelijk onderzoek (zogenaamd) ‘om de gezondheid van grijze zeehonden te analyseren’ verworpen door het Ministerie van Visserij en Milieu van Quebec. Het voorstel was ingediend door Dr. Pierre-Yves Daoust, een wildlife dierenarts en patholoog die eerder onderzoek deed naar dodingsmethoden van zeehonden.
Je zou ervan uitgaan dat wetenschappers inmiddels op de hoogte waren van het feit dat zeehonden niet gedood hoeven worden om onderzoek te doen naar de gezondheid van deze dieren. Helaas is dit slechts een voorwendsel om het verbod op het jagen van dieren te omzeilen, zoals de Japanners nog altijd walvissen doden ‘voor de wetenschap’.
Geen markt voor zeehondenproducten
De onderzoekers waren ook van plan om te bekijken of het vlees en de olie van voldoende kwaliteit zijn om commercieel verkocht te worden, mocht de commerciële jacht ooit weer geopend worden. Bizar, aangezien er al een quota wordt gegeven van 60.000 grijze zeehonden die jaarlijks gedood mogen worden in Canada, en er al veel moeite wordt gedaan om een gezonde markt te vinden voor die producten.
Maar: de wereld wil geen producten die afkomstig zijn van een dergelijke slachting! Het doden van duizenden zeehonden in een natuurreservaat is ook geen ‘wetenschappelijk onderzoek’ noch ‘duurzame ontwikkeling’. Het is slechts een wanhopige poging om commercieel profijt te hebben van het slachten van dieren voor producten die geen plek hebben in de 21ste eeuw.
Het Ministerie van Visserij en Milieu van Quebec heeft zich niet laten misleiden en de plannen verworpen. De ‘onderzoekers’ hebben vooralsnog aangekondigd een plan B te zoeken, maar wellicht is het moment aangebroken om zich neer te leggen bij de bestemming van het natuurreservaat; bescherming van de natuur.
