Juni 2017 – In het Chinese Yulin wordt elk jaar in juni een tiendaags hondenvleesfestival gehouden. Duizenden honden en katten worden op afgrijselijke wijze geslacht. Dit jaar was er veel onduidelijkheid omtrent het Yulin hondenvleesfestival. Er zou een tijdelijk handelsverbod in hondenvlees zijn uitgeroepen van 15-21 juni voorafgaande aan het festival, maar tegelijkertijd waren er geruchten dat er helemaal geen sprake was van een verbod. Bont voor Dieren wilde duidelijkheid, en bovendien beelden naar buiten brengen van de gruwelijkheden. Zodat China weet dat ze er niet mee wegkomt. Een waarnemer en een Chinese tolk zijn ter plekke om verslag te doen van het hondenvlees ‘festival’ en om locals te interviewen over dierenleed en dierenwelzijn.
Bevindingen
‘De eerste en tweede dag van het festival – de openingsdag en de drukste dag – waren anders dan in 2016. De hondenvleesmarkten waren zodanig verplaatst, dat ze uit het zicht onttrokken waren van het publiek. Een ieder die er niet thuishoorde kreeg geen toegang. We hadden daardoor geen idee hoeveel hondenvlees er werd verkocht op de markten.
De straatverkopers reageerden agressief op op een ieder die een foto wilde maken of wilde filmen. Bij Nangiao, de grootste markt, was het enige zichtbare vlees volledig onherkenbaar gemaakt. Het kan geit geweest zijn, varken, maar ook hond. Grote brokken stomend vlees waren wel te zien. Maar twee dingen verklapten de inhoud van de pannen: de stank en de kaken met tanden die duidelijk afkomstig waren van honden waren soms duidelijk te onderscheiden. Zelfs als ik probeerde daarvan een foto te maken kreeg ik te maken met vijandigheid en er liepen mensen achter ons aan, achtervolgden ons zelfs, om er zeker van te zijn dat we niet met beeldmateriaal konden vertrekken. Onze tolk adviseerde ons te vertrekken omdat de sfeer steeds verder verslechterde.
Vijandigheid en lege restaurants
We vertrokken naar de op een na grootste markt waar we in 2016 gewoon mochten rondkijken. Die markt ligt aan een zijweg, niet zichtbaar vanaf de gewone weg. Politie en beveiligers bewaakten de ingang, omdat de dag ervoor iemand op die markt foto’s had gemaakt en er ruzie was uitgebroken. De situatie was opnieuw vijandig en we moesten vertrekken. Terwijl we weggingen werden we ingehaald door een politieauto, die bij via onze tolk controleerde wat onze bedoelingen waren geweest.
De restaurants, die vorig jaar nog extra tafels hadden moeten bijzetten, waren dit jaar vrijwel leeg. De luide festiviteiten zijn verdwenen.
De advertenties zijn ook veranderd. In 2016 adverteerden straatverkopers en restaurants openlijk met de verkoop van hondenvlees. Dit is gewijzigd in ‘smakelijk vlees hier’ en ‘goed ruikend vlees wordt hier verkocht’. Foto’s van honden waren verborgen.
Levende dieren
De tweede dag toonde weer een ander beeld. We vertrokken naar een kleinere en minder bekende markt waar levende dieren werden verkocht. De locals daar stoorden zich niet aan ons en we troffen er alleen achterdocht en onvriendelijkheid. Een handvol verkopers gaf ons toestemming om foto’s te maken en we mochten de dieren zelfs aanraken. Omdat we geen misbruik wilden maken van hun welwillendheid hebben we snel wat beelden gemaakt en zijn we opnieuw naar de Nangiao markt gegaan.
Daar was het heel anders dan de dag ervoor. De markt was grotendeels gesloten tegen de tijd dat we arriveerden. De vleesverkoop werd gedaan door de overgebleven straatverkopers en de mensen die ons de dag ervoor achtervolgd hadden, negeerden ons nu. Het vlees dat werd verkocht was nu wel herkenbaar. Het vroeg wat creativiteit om daar toch foto’s van te kunnen maken.
Straatverkoop
Iets verderop is het grootste en beroemdste hondenvleesrestaurant van Yulin te vinden, met de naam ‘Nr 1 Crispy Dog Meat Restaurant’. Het restaurant was op last van de burgermeester drie dagen gesloten, om onrust te voorkomen. Straatverkopers voor het restaurant verkochten wel openlijk hondenvlees. De karkassen van honden hingen er aan haken en tafels lagen vol met de restanten van ontlede honden: afgehakte koppen, met de grimas van hun ellendige dood nog zichtbaar. Vliegen zoemden rond, emmers waren te zien vol met weggegooide lichaamsdelen en karkassen die versneden werden op vieze houten slagersblokken.
Deze verkopers waren niet erg onvriendelijk toen we snel wat foto’s namen van hun hakwerk. De foto’s bewijzen dat als er inderdaad regels zijn ingesteld van maximaal twee karkassen per keer die werden opgehangen, die niet altijd worden gehandhaafd. Daarnaast waren er minder straatverkopers dan vorig jaar. (Tekst gaat door onder foto’s).
Niet zo groots als voorgaande jaren
Als ik mijn mening kan geven over de eerste en tweede dag, dan is het dan de autoriteiten hebben gedacht dat ze binnen een dag de westerse media konden verjagen, door ze de toegang te onthouden van de markten die ze wilden bezoeken. Wat er gebeurt nu we zijn verdwenen is alleen maar gissen. Door wat ik deze dagen heb gezien en gehoord denk ik dat dit jaar het festival niet zo groots gevierd wordt als voorgaande jaren, maar het is slechts mijn vermoeden op basis van wat ik deze dagen heb gezien.’
Nikki
