Vergeleken met de jaren ’60 en ’70 worden er de laatste jaren veel minder zeehonden gedood in Canada. Wereldwijde campagnes en handelsverboden hebben letterlijk miljoenen zeehonden gered van een gruwelijke dood; van gemiddeld 250.000 gedode zeehonden naar gemiddeld 50.000 zeehonden de laatste jaren.
Maar waarom zijn er specifiek dit jaar meer zeehonden gedood dan vorig jaar? Vorig jaar stond de teller namelijk op 45.000 en dit jaar sluiten we helaas af met 66.000 gedode zeehonden. Een aanmerkelijk verschil, waar wij eigenlijk al bang voor waren. Niet omdat we minder actief campagne zouden voeren of omdat onze acties niet het gewenste effect zouden hebben, absoluut niet: alle acties, protesten, petities en donaties helpen ons nog effectiever campagne te voeren.
Er is echter een andere reden: vorig jaar besloot de belangrijkste opkoper van zeehondenhuiden, Carino Ltd., geen huiden op te kopen. Phocalux (met eigenaar Bernie Halloran) was het enige bedrijf dat aangaf interesse te hebben in de huiden, terwijl de jagers een garantie willen hebben dat iemand de huiden opkoopt om kosten te dekken en winst te maken. Als er minder of geen opkopers zijn, zijn er aanmerkelijk minder jagers actief en worden er minder zeehonden doodgeknuppeld. Dit jaar maakte Carino helaas bekend dat zij weer huiden zouden opkopen. Onze campagne en acties richten zich al op afzetmarkten, maar wij gaan nu ook de opkopers aanpakken. We willen de wereld bevrijden van Carino en Phocalux: zonder opkopers geen markt en geen jacht. Langzaam sluit het net zich en komt er geen zeehondenproduct Canada nog uit! Wordt vervolgd.
Meer informatie over onze zeehonden-campagne via deze link.
